...ผมคือหนึ่งในอดีตคนที่ไม่ชอบวัดพระธรรมกาย จากการได้ยินข่าวทางโทรทัศน์เมื่อปี 2540 มักต่อว่าทุกครั้งเพียงแค่คนที่บ้านเปลี่ยนช่องโทรทัศน์ผ่านช่อง "DMC"
...จนเมื่อผมเรียน ม.3 โรงเรียนพามาเข้าค่ายที่วัด มาตามทำตามเพื่อนสนุกๆ มาด้วยความระวังตัว และมา"เพื่อจับผิด" ซึ่งผม"ผิดคาด"เพราะ"ไม่มีผิดให้จับ" แต่กลับติดใจวัดเสียแล้วไม่ใช่เพราะโดนล้างสมอง แต่ติดใจในรูปแบบการอบรม ความเป็นอยู่อันเรียบง่าย ติดใจคำสอนที่ดีและเข้าใจง่าย และความเป็นระเบียบของหมู่คณะ จนต้องมาอีกเป็นครั้งที่สอง และได้มาเรื่อยๆต่อมาจนถึงปัจจุบัน ซึ่งผ่านมาแล้วเป็นเวลาถึง 8 ปี
...ที่วัดพระธรรมกายมีโครงการที่ดี และมีคำสอนอันดีงามตามพระไตรปิฎกและเรียบง่ายเช่นนี้ได้ เพราะที่นี่มี"หลวงพ่อ"ที่เป็นดุจดังพระพ่อผู้เมตตา ก่อตั้งวัดและทำการเผยแผ่พระพุทธศาสนามาถึง 45 ปีเต็ม จนมีผู้คนเข้าใจธรรมะ และมาปฏิบัติธรรมกันอย่างมากมาย
เพราะที่นี่ทำให้ผมเข้าใจธรรมะ เข้าใจในบุญและบาป
เพราะที่นี่ทำให้รักบุญ และอยู่ในบุญ
เพราะที่นี่ทำให้ผมมีศีล และรักษาศีลได้ดีขึ้น
เพราะที่นี่ทำให้ผมรักในการนั่งสมาธิทำใจให้สงบเพราะที่นี่มีแต่เพื่อนที่ดีเป็นกัลยาณมิตรซึ่งกันและกัน
เพราะที่นี่สอนให้ผม"จับดีผู้อื่น"จับผิดตนเองเพื่อแก้ไข
เพราะที่นี่ทำให้ผม"เป็นคนดี"ที่ดีด้วยการปฏิบัติ
...ยิ่งเมื่อครั้งที่ผมเจอเหตุการสำคัญที่สุดในชีวิต เมื่อห้องพักผมไฟไหม้ ผมสามารถมีสติพาตัวเองกับย่าของผม ผู้ซึ่งมีพระคุณกับผมมากที่สุดออกมาได้ ซึ่งผมได้ทุกข์ใจอะไรมากมายกับเหตุการณ์นี้ เพราะการทำบุญและนั่งสมาธิช่วยให้ผมสอนตัวเองได้ และรู้จักแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างมีสติ สุดท้ายผมก็ผ่านมา และกลับมาใช้ชีวิตปกติในเวลาแค่เดือนเศษๆเท่านั้น...
...ถึงแม้ปัจจุบันนี้ ทางบ้านอาจยังไม่เข้าใจวัดเท่าไร แต่ก็ไม่เคยขัดขวาง เพราะวัดทำให้ผมเป็นคนดี ซึ่งปรากฏชัดแก่ครอบครัว ผมรักหลวงพ่อ และวัดพระธรรมกายมาก เพราะสอนให้ผมเป็นคนดีนี่แหล่ะครับ ผมอยากให้ทุกคนลองเปิดใจ และทำความเข้าใจ ก็จะรู้ว่า"ธรรมกาย"ไม่ใช่ใคร ก็เป็นชาวพุทธ เป็นลูกพระพุทธเจ้าเหมือนกัน....
กัลฯ ธนา จำปาทอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น